Döviz kurundaki öngörülemeyen ve önlenemeyen yükseliş en çok otomotiv sektörünü vuruyor. İster ithal olsun ister yerli otomobil üretimi Euro ya bağlı…
Artık firmalar stoklu çalışamıyor, sipariş üzerine satışlar gerçekleşiyor ve şu dönemde de otomobil alan sayısı bir hayli azalmış durumda.Bu alanların yarısı da gerçekten zorunlu oldukları için çaresizlikten diğerleri de daha da artar düşüncesi ile daha fazla zarara uğramayım diye belkide daha iyi fiyata satarım düşüncesi ile yatırımlık alıyor. Ancak aracı yatırımlık alanların en büyük riski eğer kapalı bir ortamda bekletmeyeceklerse. Kaza, sigorta ,bandrol vs giderler oluyor. Birde ekonomik koşullarda bugün örnek 150 bin tl ye aldıkları bir otomobili 3 ay sonra 170 bin’e satacaklarınında garantisi yok !
Hal böyle olup belirsizlik havası ve gri bulutlar dolaşmaya başlayınca aralık sonunda gözüken mecburi alıcılar yıl sonunu beklemeden şimdiden harekete geçiyorlar. Eskiden yıl sonu indirim gelecek vs beklentileri artık maziden birer hatıraya dönüştü.
Elbette bu durum alan için olduğu kadar satan içinde büyük risk ve sıkıntı kimse zarar edeceği sermayesini kaybedeceği bir işe girmek istemez. Eskiden en prestijli ve statü sahibi insanların sıraya girerek almak istedikleri bayilikleri şimdi alan yok mevcut bayilerde ayakta kalmaya sermayeden yemeye devam ediyor.
Otomobil rakamlarında hala Avrupanın çoook gerisindeyiz bu şekilde öyle olmaya devam edecek gibi. Onu kaldırabilecek alt yapı ve ekonomiyede sahip değiliz halen trafikte olan 25 milyona yakın aracın acaba kaçta kaçı sigortalı veya muayeneli ? Yada 20 yaşı bırakın 30 yaş üstü araç sayımız ne ? B araçlar yollarda mayın gibi gezmeye nasıl devam ediyor? Bu ve bunun gibi sorular sanırım en çok düşünmemiz gereken noktalar. Arabayı almanın yetmediği, yakıtını, bakımını, sigortasını da ihmal etmeyeceğimiz dönemler çok mu uzak diye kara kara düşünüyor insan.
